Goede zorg proef je!
Eerder schreef ik al over de geringe plaats die voeding heeft in een ziekenhuis. Er is echter een ziekenhuis waar dat anders gaat: Ziekenhuis Gelderse Vallei. Ik wilde graag zien hoe dat daar ging en daarom heb ik afspraak gemaakt met de afdeling diëtetiek.
Aandacht voor vitamine D
De binnenkomst was al anders dan ik bij andere ziekenhuizen gewend ben. Ik zag een poster dat vitamine D belangrijk is voor je gezondheid. En dat daarvoor de juiste voeding en zon belangrijk zijn. Voor bezoekers was er een restaurant met smakelijk uitziend eten en lekkere koffie. Je voelt je daarom welkom als je binnen komt. Dat sluit aan bij het speerpunt ‘handelen vanuit de beleving van de patiënt’. Of dat ook daadwerkelijk gebeurt kan ik niet beoordelen omdat ik geen patiënt ben in dit ziekenhuis. Toch voelt het goed doordat de mensen die ik spreek oprecht betrokken zijn bij hun werk en daar enthousiast over vertellen.
Terug naar mijn afspraak met de afdeling diëtetiek. In dit ziekenhuis heeft voeding altijd al een rol gespeeld in de behandeling. Daarnaast ligt Ede natuurlijk in het gebied van Food Valley. En is er een samenwerking met Wageningen Universiteit afdeling Humane Voeding.
Mogelijke ondervoeding
Bij de opname van een patiënt vindt altijd een screening ondervoeding plaats. Hiervoor wordt de risicoscorelijst MUST (Malnutrion Universal Screeningtool) gebruikt. Afhankelijk van de score wordt er wel of niet een diëtiste bij betrokken.
Eten op elk gewenst moment
Verder is de Gelderse Vallei bezig met ‘at your request’. Dat is een maaltijdservice, waarbij patiënten tussen 7.00 en 19.00 uur op ieder gewenst moment van de dag eten kunnen bestellen dat binnen drie kwartier wordt gebracht. Dit is nog niet definitief. Na mijn gesprek bij de Gelderse Vallei sprak ik iemand die aangaf dat dit logistiek zoveel vergt dat dit daarom nog niet helemaal realistisch is. Ik ben benieuwd hoe dit verder gaat.
De aanpak in een ziekenhuis
Ik ging ook nog even in op mijn ervaring met een ander ziekenhuis. Het was wel verhelderend hoe ze hier op reageerde. Ik kan nu beter plaatsen hoe het zorgproces verloopt in een ziekenhuis. Ik was verontwaardigd dat ‘onjuiste’ voeding voor een diabeet wordt gecorrigeerd met behulp van insuline. Voor mij kwam dat over als desinteresse. Maar diegene waar ik mee sprak gaf aan dat dit niet zo doelbewust gaat als dat ik dacht. Het gaat anders: in een ziekenhuis wordt (uiteraard) bij een diabeet het bloedglucose gemeten en als dat nodig is wordt er extra insuline toegediend. Dit gebeurt op basis van die meting, zonder dat dit direct gerelateerd wordt aan de voeding. Wat zou ik graag een weekje meelopen om te kijken hoe dit in een ziekenhuis gaat. Maar als natuurgeneeskundige meelopen in een ziekenhuis gaat helaas (nog) niet.
Ik heb niet heel lang gesproken in het ziekenhuis en weet dus zeker niet alle in en outs. Toch heb ik het gevoel dat ze daadwerkelijk waar maken wat ze communiceren. Ik krijg duidelijke inhoudelijke informatie en ik krijg antwoord op elke vraag die ik stel. Heel leuk en fijn dat ik deze afspraak kon maken, terwijl ze daar als ziekenhuis niet direct zelf belang bij hadden.