Wie stoort zich ook aan de werkwijze van Foodwatch?
Vorige week schreef ik op mijn blog dat Foodwatch fouten maakt en deze niet wenst te corrigeren. Dit schreef ik omdat ik het belangrijk vind dat mensen juist worden geïnformeerd. Met mijn blog wil ik dingen verduidelijken en niet verdoezelen. Het is mij deze week duidelijk geworden dat Foodwatch dit helemaal niet belangrijk vindt, maar het des te belangrijker vindt dat haar naam niet wordt aangetast. Zij begrijpen niet of willen niet begrijpen dat hun naam juist wordt aangetast doordat ze bewust (!) foutieve informatie niet willen aanpassen*.
Om professioneel te kunnen werken is het cruciaal kennis van zaken te hebben: kennis van fysiologie, procestechnologie en voedingsadvies voor Foodwatch belangrijk. Waarom ik dit schrijf? Omdat ik Foodwatch duidelijk wil maken dat je aan schreeuwerige stukjes met weinig inhoud als lezer niets hebt. Maar Foodwatch wil dat niet horen. Helaas kennen ze daarvoor blijkbaar geen andere manier dan intimideren.
Agressief telefoontje directeur Foodwatch
Deze week werd ik dinsdag op een zeer agressieve manier gebeld door het opperhoofd Bart van Opzeeland van Foodwatch. Ik beëindigde daarom ons gesprek. Ik wil met iedereen praten, maar op een normale toon. Toen ontving ik een mail dat ik kinderachtig was. Ik heb daar een zeer zakelijke reactie op gegeven. Een dag later ontving ik ongevraagd een mail waarin het opperhoofd eiste dat ik allerlei zaken (die juist zijn!) op mijn blog zou veranderen. Blijkbaar weet hij dus echt niet hoe een en ander in elkaar zit.
In deze mail stond: ‘Onderstaande tekst is alleen voor jou bedoelt (letterlijke tekst Foodwatch met t) en wij geven dan ook geen toestemming om deze reactie op je blog te plaatsen. Graag wijzen we nog extra op de disclaimer onder deze e-mail.’ en ‘We verwachten wel dat je jouw onterechte kritiek verwijderd (letterlijke tekst Foodwatch met t) van je blog. ‘ Een onacceptabele toon. Zeker als je weet dat Foodwatch zelf regelmatig emails van anderen publiceert. Ik zal dat niet doen op mijn blog. Er stond namelijk niets zinnigs in die mail en bovendien vind ik dat niet fatsoenlijk.
Mijn reactie was: ‘Alles wat je me mailt gebruik ik als ik dat nodig vind. Als je dat niet goed vindt, dan moet je het niet mailen. Die disclaimer trek ik me dus ook niets van aan.‘ en ‘Mij doe je verder geen plezier met nog meer mail.’
Ik hoor steeds vaker dat mensen op zich de doelstelling van Foodwatch wel aanspreekt, maar dat hun toon mensen steeds minder aanspreekt. Dat hoor ik trouwens vooral van kritische mensen met verstand van zaken.
Ik ben overigens zelf ook lang niet altijd heel blij met de opstelling van de EFSA (de organisatie die verantwoordelijk is voor de Europese wetgeving) maar dat is wel de wet die geldt. Ook zie ik daarom het nut niet van maken van sheets met goedgekeurde E-nummers, waar volgens Foodwatch iets mee zou zijn. In die sheets blijft onduidelijk wat: het is slechts een opsomming die weinig zegt. Prima als je wetten ter discussie wil stellen, maar dan moet je niet ongegrond zeggen dat de wet wordt overtreden. Dan weet je niet hoe voedselveiligheid werkt en maak je mensen bang in plaats van dat je ze informeert.
* voordat ik dit op mijn blog plaatste, heb ik ze het meerdere malen persoonlijk gemeld, maar ze deden niets met mijn feedback