Eetsprookjes

30 maart 2014

Van de week zag ik toevallig het boek Eetsprookjes bij de bibliotheek liggen. Nu ik het toch zag liggen heb ik het ook maar even meegenomen en gelezen. Mijn conclusie is dat het een apart boek is. De schrijver noemt de Nederlandse Schijf van Vijf een nationaal monument in verval, maar legt zelf nauwelijks uit waarom hij zelf tot andere, soms extreme keuzes komt.

Het boek begint met een historische ontwikkeling van ons voedingspatroon. Hoewel wetenschappers het niet met elkaar eens, constateert de schrijver van dit boek dat ons genoom ondoorgrondelijk, beïnvloedbaar en onvoorspelbaar is. Paleo-aanhangers zeggen juist daarentegen ons genoom nauwelijks is veranderd en dat ons lichaam daardoor niet goed met het huidige ‘knutselvoedsel’ om kan gaan. Mij maakt het zelf niet zo uit wat we daadwerkelijk in de oertijd aten. Voor mij is sowieso duidelijk dat we voor onze gezondheid onbewerkt, gevarieerd en niet te veel zouden moeten eten.

 

Van schaarste naar overvloed

Interessant vind ik de opmerking dat de Gezondheidsraad startte in een situatie met schaarste en nu moet adviseren in een situatie met overvloed. Aanvankelijk ging het bij adviezen er dus om dat mensen voldoende voedsel binnen zouden krijgen. Dat is een wereld van verschil met nu! Nu is voedsel voor veel mensen een soort scheikunde geworden met in Nederland ca 17 miljoen ervaringsdeskundigen. Hierdoor zien mensen door de bomen het bos niet meer.

Een kcal is een kcal

Wat de schrijver over kcal schrijft begrijp ik niet. Ik denk te lezen dat hij niet elke kcal hetzelfde vindt. Maar voor het gewicht is dat wel zo. Voor de voedingstoestand uiteraard niet: je kunt voor je gezondheid beter 100 kcal groenten dan 100 kcal snoep eten.

De uitleg over wetenschappelijk onderzoek is onjuist

Het stuk over wetenschappelijk onderzoek is deels verzonnen. Wel treurig dat een wetenschapsjournalist niet in staat is dit beter op te schrijven. Hij maakt onderscheid in experimenteel en statistisch onderzoek. Geen idee wat statistisch onderzoek is (is elk kwantitatief onderzoek dat niet?). Vermoedelijk wordt er observationeel onderzoek mee bedoeld. De uitleg geeft slechts verwarring in plaats van duidelijkheid.

Niet onderbouwde standpunten die lijken op sprookjes

Ook komen de standpunten over vetten naar voren. Ik heb niets tegen vet. Maar waarom de schrijver Gary Taubes als de deskundige aanhaalt wordt niet duidelijk in zijn boek.

Uiteraard ontbreekt ook Robert Lustig niet in dit boek, als de deskundige. Wat Lustig echter heeft geschreven over HFCS is te stellig. Fructose kan problemen geven als we dagelijks meer dan 100 gram binnen krijgen. Gemiddeld krijgen we in Nederland per dag 50 gram fructose binnen.

Als je ouder wordt zou je geen brood kunnen eten vanwege de verminderde insulinerespons. Of je een verminderde insulinerespons krijgt hangt af van veel factoren en niet alleen van je leeftijd.

Al met al vind ik het boek vol sprookjes staan, die onvoldoende zijn onderbouwd. De schrijver verzet zich tegen allerlei mensen omdat deze geen goede adviezen zouden geven. Dan verwacht ik dat hij dit zelf in zijn boek beter zou doen. Hij maakt echter een beschrijving van allerlei visies, maar trekt daar regelmatig veel te stellige conclusies uit die niet aansluiten bij de laatste wetenschappelijke visie.

Tagged , , ,