Ik beken!
Niemand zal het zijn ontgaan dat ik van mijn vak houd. En soms misschien nog wel meer van mijn vak dan van mezelf. Het is zoveel gemakkelijker om gezellig mee te kletsen met hypes, in plaats van daar kritische vragen over te stellen. Maar wat hebben mijn lezers daaraan om zelf kritisch te leren beoordelen wat juist is en niet? Niets!
Ik wil graag dat je zelf nadenkt
Ik wil dat je zelf leert denken in plaats van napraten. Daar hoort ook bij dat je probeert zonder vooroordelen zelf conclusies te trekken. AH is niet per definitie verdacht en Ekoplaza niet altijd leuk. Soms zit de wereld anders in elkaar als je vooraf zou denken.
Ik wil met iedereen communiceren die het over inhoud wil hebben
Ik ga daar graag over in discussie met iedereen! Tenminste met iedereen die met mij een beschaafde inhoudelijke discussie wil voeren. Je hoeft zeker niet mijn mening te delen, maar als je scheldwoorden gebruikt of alleen je mening zonder onderbouwing op wil dringen bespaar dan je energie. Ik besteed mijn energie liever anders.
Eerder was ik diegene die vaak het initiatief nam om een discussie te starten. Maar tegenwoordig word ik steeds vaker benaderd door anderen. Dat zijn ook mensen en organisaties die regelmatig (deels) een andere visie hebben dan ik heb. Maar dat maakt het juist interessant. Juist hierdoor kunnen betere visies in het voedingsvak ontstaan. We kunnen van elkaar leren.
Gisteren werd ik naar aanleiding van een tweet van mij tot mijn verwondering gebeld door Kris Verburgh, schrijver van de Voedselzandloper. Dat schreef ik op Facebook. Hierop reageerde iemand met de vraag of hij me om wilde praten. Ik was verbaasd over deze reactie. Als je het wellicht niet met elkaar eens bent, kun je toch wel een inhoudelijke discussie voeren? Ik vond het een verademing dat er eindelijk eens iemand inhoudelijk reageerde. En we zijn het niet helemaal met elkaar eens. Maar het is verfrissend om andere meningen te horen van mensen, die kunnen onderbouwen waar ze mee bezig zijn.
Ik zoek graag naar overeenkomsten
Ik vind het bovendien leuk en nuttig om naast de verschillen ook de overeenkomsten te zoeken. Als iedereen alleen maar communiceert waar de verschillen liggen, helpen we consumenten niet met wat je wel het beste kunt kiezen. Ik wil mensen wel die handvatten bieden, zonder mijn kritische houding te verliezen.
Vorig jaar kwam Unilever bij me op bezoek. Ze maakten een intern bedrijfsfilmpje en daarvoor wilden ze mij graag interviewen over mijn visie op voeding. Binnenkort ben ik uitgenodigd bij hen om hier verder over te praten. En nee, we zijn het lang niet over alles met elkaar eens, maar we delen onze bevlogenheid over voeding. Ook al zijn onze uitgangspunten anders.
Eet meer groenten, fruit en minder snoep, koek en snacks
En ja ik beken, ik praat ook met het Voedingscentrum. En ik durf ze zeggen dat ik hierdoor beter begrijp waarom ze werken als ze werken. Grotere organisaties hebben een andere werkwijze dan kleine bloggers. Maar ook het Voedingscentrum en ik hebben (grotendeels) een zelfde visie namelijk: eet meer groenten, fruit en minder snoep, koek en snacks. Zo zie je maar weer dat je soms meer op elkaar lijkt dan je zou verwachten.