Melk De Witte Sloper in Nederland
Melk de Witte Sloper is een Amerikaans/Canadees boek. De uitgever heeft erg weinig moeite gedaan om voedingsinformatie te zoeken die past bij de Nederlandse situatie. Hierdoor heb je als Nederlandse consument betrekkelijk weinig aan dit boek.
De situatie in Nederland is anders
Zo staat er in het boek dat 90% van de Aziaten lactose-intolerant is en 75% van de Afrikanen. Maar voor Nederlanders is dit getal 5-10%. Dat lijkt me nogal relevant en ik vraag me af waarom dat niet genoemd wordt in het boek.
In het boek lees je herhaaldelijk dat zuivel een apart vak is in de aanbevelingen. In Nederland is dit niet zo: in de Schijf van Vijf is zuivel een onderdeel van het vak eiwitten.
In het boek staat dat melk negen essentiële voedingsstoffen heeft. In Nederland staat op de site van het Voedingscentrum dat melk een bron is van eiwit, van de vitamines B2, B12 en calcium. Dus vier voedingsstoffen. Op hun site staat verder dat het vet in melk veel verzadigde vetten bevat. Persoonlijk ben ik het wel met Alissa Hamilton eens dat magere melk net water is. Ik ben een voorstander van halfvolle of volle melk. Uit onderzoek komt ook steeds weer dat mensen die deze producten gebruiken niet meer overgewicht hebben.Waardoor dit komt is onduidelijk, wellicht door verzadiging. Let hierbij wel op dat je in het totaal niet te veel verzadigd vet binnenkrijgt.
Wat echt storend is in het boek is het gebruik van ‘dv’ dat staat voor dagelijkse voedingsrichtlijn. In het boek wordt uitgelegd dat dit in Europa sinds 2014 niet meer mag worden gebruikt. Prima, maar vervolgens gaat ze rustig verder met oneindig de ‘dv’ te gebruiken in plaats van de dagelijks aanbevolen hoeveelheid (ADH). Aan het getal van ‘dv’ heb je weinig omdat deze is gebaseerd op een standaarddieet van 2.000 kilocalorieën en onafhankelijk is van leeftijd en geslacht.
We gebruiken in Nederland ongeveer wat wordt aanbevolen
In Nederland is voor kinderen tussen vier en tien jaar de aanbeveling 400 tot 500 ml zuivel. Uit de Voedselconsumptiepeiling (VCP) blijkt dat dit ook ongeveer is wat er gebruikt wordt. In het boek worden daar allerlei andere getallen bij opgeteld. Misschien klopt dat voor Amerika en Canada, geen idee, maar in ieder geval is dit niet juist voor Nederland. Uit de VCP blijkt ook dat volwassenen ongeveer consumeren wat wordt aanbevolen. Het is juist dat de opname van calcium verbetert bij een goede vitamine D-status. Ook is belastend bewegen van belang: lopen in plaats van zwemmen. Wellicht kan de aanbeveling van calcium iets omlaag als de vitamine D-status is verbeterd.
In het boek schrijft Alissa Hamilton dat het calcium in melk de opname van ijzer kan belemmeren. Dat is juist. Daarom wordt door het Voedingscentrum ook geadviseerd vitamine C (groente of fruit) te gebruiken bij de broodmaaltijd.
Twee tot drie consumpties per dag
Alissa Hamilton belangrijkste doel is dat zuivel in Amerika en Canada niet meer als aparte voedselgroep wordt gezien, maar bij de groep ‘eiwitrijke producten’ komt. Het hele boek is daarom ook nogal eenzijdig en veel van de knelpunten die ze noemt zijn voor Nederland niet relevant. Zelf blijkt ze ook ‘gewoon’ zuivel te gebruiken maar niet te veel. Hoeveel dat precies voor haar is weet ik niet. In Nederland adviseer ik zo’n twee tot drie consumpties per dag. Calcium kun je ook uit andere voeding halen, maar dat vergt wel wat meer denkwerk. En zoek dat dus ook goed uit. Op veel sites lees je wel dat iets een calciumvervanger is maar als je dat dan na rekent krijg je (veel) te weinig calcium binnen. Hierdoor kan op de langere termijn botontkalking ontstaan. Dat voel je pas als het te laat is. Helaas kun je dit niet met terugwerkende kracht herstellen.