The Green Happiness en de NVD maken geheime afspraken

En toen was er eindelijk, bijna zeven weken na mijn klacht van 21 augustus, een (openbare) reactie van de Nederlandse Vereniging van Diëtisten (NVD). Een apart persbericht dat helaas meer vragen oproept dan oplost.

Van een diëtist verwacht je een correct antwoord

Ik diende een klacht in omdat consumenten recht hebben op feitelijke informatie als een diëtist die verstrekt. En ook omdat de commerciële adviezen het voedingsvak schaden. Mijn klacht ging over de inhoud van de adviezen van TGH en het gebrek aan warenkennis. Ik stelde voor dat de dames hun ‘informatie’ openbaar zouden rectificeren. Zoals ik elke keer schrijf hecht ik er waarde aan te benadrukken dat het me om de inhoud van de adviezen van Merel en Tessa gaat en niet om hen of hun bedrijf.

De info zou verbeteren maar dat bleek later niet zo te zijn

In het persbericht staat: ‘De auteurs van TGH zullen de nieuwe edities en herdrukken van hun boek kritisch bewerken opdat de voeding volwaardig is en de inhoud niet in tegenspraak is met de wetenschap.‘ Dat zou een fijne afspraak waar de consument iets aan kan hebben. Alleen mogen we helaas niet weten wat er concreet is afgesproken. ‘Ook hebben de auteurs toegezegd in hun uitingen een duidelijker onderscheid te maken tussen hun mening en de wetenschap.‘ Het is wel bijzonder dat diëtisten ook gerust hun mening kunnen geven als ze maar zeggen dat dat hun mening is. ‘Voor TGH betekent dit dat zij haar advies kritisch, in lijn met de geldende wetenschap zal formuleren en waar nodig verduidelijken.‘ Dat is ook fijn voor de consument. Maar tegelijkertijd rijst dan de vraag of ze dat wel kunnen, want waarom hebben ze dat eerder dan niet gedaan? Ik ga er namelijk vanuit dat ze eerder niet bewust foutieve informatie gaven, toch?

Veel kritische consumenten, diëtisten en  andere professionals reageerden

Naar aanleiding van het persbericht vrijdag kreeg ik tegen mijn verwachting in tientallen reacties op dit persbericht van kritische consumenten, diëtisten en  andere professionals. Het is niet zo dat ik de positieve reacties niet wil publiceren, maar die zaten er (helaas) niet bij*. De volgende citaten zijn een paar reacties die ik van anderen kreeg: ‘Geen gevolgen dus. Ja, ze moeten in vervolg de wetenschap volgen maar gelukkig mogen ze nog wel hun eigen mening blijven geven, als het maar duidelijk is dat dit twee verschillende dingen zijn. Pff… een mooie wassen neus dus????’

‘Waarom moeten ze niet openbaar hun excuus aanbieden (bijvoorbeeld in een advertentie en op hun site) en uitleggen hoe het wel zit? Of zij ze daartoe niet in staat?‘  Ik zette al eerder voor hen al op een rijtje wat niet juist is. Ze hoeven alleen nog maar even de antwoorden te geven.

‘Zou het niet eerlijk zijn als ze een paar velletjes errata op hun site zouden plaatsen zodat iedereen die het boek gekocht heeft die velletjes kan downloaden. En het lijkt me beter als ze een nieuwe pdf-versie sturen naar de klanten in plaats van een herziene versie gaan verkopen?! Best wel brutaal...’ en iemand anders ‘Waarom moeten ze boeken met zoveel fouten niet vernietigen?’

‘Valt me echt mee dat de Gelukkige Groene Grietjes zich hieraan verbonden hebben. Correctie: *toegezegd hebben* zich hieraan te verbinden. Even kijken wat de praktijk gaat brengen.‘

Meerdere diëtisten schrijven: ‘je hebt meer aan Lubach dan aan de NVD!’

De NVD bewondert de dames en vindt niet nodig dat ze zich aan de Richtlijnen houden

De NVD schreef een paar dagen voor het persbericht dit bericht. Die kritische vragen lagen er niet sinds het NRC-interview maar sinds 21 augustus toen ik een klacht indiende. Deze zin valt op in de column: ‘Wij respecteren onze leden en vallen niemand in het openbaar af.‘ Maar door geen standpunt in te nemen vallen ze wel de consumenten af die dus niet per definitie (meestal wel!) kunnen vertrouwen op adviezen van diëtisten die lid zijn van de NVD, maar ook andere diëtisten. Een diëtiste reageerde per twitter: ‘Kan @arjenlubach ook nog even heel hard lachen wat een misser @nvdietist!’ (met plaatje van deze column) en ‘leden die vanuit passie en power de diëtist bekendheid geven. Vanuit hun bed, ja’ (met plaatje uit boek van TGH in weinig kleding op bed) en ‘Snap hier ook helemaal niets van, nog even en we liggen allemaal met eten in bed voor de camera, als het aan @nvdietist ligt.‘

Merel en Tessa die normaal dagelijks via sociale media een aantal malen per dag delen waar ze mee bezig zijn, schrijven openbaar nergens dat ze hun adviezen aan gaan passen. Nee ze gaan verder waar ze mee bezig zijn, namelijk het verkopen van hun boeken, waaronder het nieuwe boek. Zouden er ook CONCRETE afspraken zijn gemaakt dat ze dit nieuwe boek juist aanpassen voordat ze het versturen?

Het lijkt wel of The Green Happiness en de NVD een lijstverbinding aan zijn gegaan. Ze kunnen inderdaad veel van elkaar leren, maar dat lijkt nog niet helemaal gelukt. The Green Happiness gaat door met het verkopen van boeken waarvan is vastgesteld dat de informatie niet juist is. Hoe kan dat nu? Ook het inmiddels verwijderde heerlijke recept Thaise coconutsoup dat ze delen bevat nog steeds te weinig eiwitten voor een hoofdgerecht. Waarom niet het dubbele aantal peulvruchten of een combinatie met volkoren granen? Ze hebben wel het recept van de healthy Snicker verwijderd. Voor hun volgers zou het beter zijn geweest als ze via sociale media zouden communiceren dat ze 432 kcal bevatten omdat ze eerder verwarring schepte door te schrijven dat het een kwart van de kcal was. De NVD communiceert vaag en faciliteert daardoor dat alles dat mogelijk aan kan zetten tot iets gezonder gedrag geoorloofd is of de informatie nu wel of niet feitelijk is. Voedingsadvies gaat ook om gedragsverandering. Dat betekent echter niet automatisch dat elke gedragsverandering ook een verandering is die je gezondheid verbetert. Ik heb er niet meer zo’n vertrouwen in dat de NVD de consument beschermt en daarom contact opgenomen met IGZ. Ik heb IGZ benaderd voor de adviezen van de dames van TGH en uiteraard niet voor alle diëtisten. De meeste diëtisten zijn er gelukkig wel om hun patiënten zo goed mogelijk te helpen.

Als consument moet je er op kunnen vertrouwen dat gezondheidsinformatie feitelijk is en niet een mening omdat die toevallig aandacht trekt, zodat je beter in slaagt boeken te verkopen die vol staan met informatie die niet aansluit bij de richtlijnen van de beroepsgroep. Als consument kom je bovendien niet bij een diëtist (of andere prof) omdat diegene die je betaalt zelf zo graag het middelpunt wil zijn. Nee als consument met gezondheidsklachten betaal je er voor dat jouw klachten en jij centraal staan!

The more knowledge, the more doubt.

PS

Er schijnen nog steeds mensen te willen denken dat ik het boek van TGH niet heb gelezen. In mijn eerste blogpost hierover meldde ik echter al dat ik het boek las. Merel en Tessa weten dat.

Ook was het zeker niet mijn doel een en ander in de media af te handelen, maar na alle media-aandacht leek mijn klacht relevant aspect binnen de discussie die losbarstte in de media. Ik heb voor het mediaspektakel zoals gebruikelijk eerst de dames zelf aangesproken die me daarna tot vorige week negeerden en me blokten op sociale media. Daarna sprak ik de NVD aan, die er zeven weken mee bezig waren maar openbaar geen standpunt aannamen.

Vorige week maandag ontving ik een mail van de TGH met het verzoek om af te spreken. Best apart omdat ze eerder geen concrete antwoorden gaven op mijn vragen. En ik ook op Facebook en Twitter door hen geblokt ben terwijl ik inhoudelijk vragen stelde. Ik heb voorgesteld dat ze naar Amersfoort zouden komen (waar ik woon), maar dat vonden ze te ver weg. Ze zijn nog steeds welkom.