Easy Peasy Family, gezond eten (met je kids): eet smakelijk!
Eindelijk las ik het boek Easy Peasy Family. Dat had ik gezien de heerlijke recepten echt eerder moeten doen! Zij kunnen iets wat ik niet zo kan als hen en dat is namelijk heel lekker koken. Daarentegen weet ik weer iets meer van voedingsadvies. Het leuke is dat we dat van elkaar waarderen. Daarom vroeg Claire me of ik een aantal inhoudelijke pagina’s wilde lezen voor publicatie. En dat deed ik met plezier al weer twee jaar geleden ongeveer. En hoe leuk is dan om je eigen woorden (deels) te herkennen in de tekst?
Ik vond dit boek leuker dan het vorige boek, want toen vond ik Claire en Vera een beetje streng overkomen voor sommige ouders. Nu is het wat losser. Ik zag en sprak de dames voor het eerst live in februari op de Gezondheidsbeurs en toen vertelden ze dat zelf ook.
Food rules
Net als in hun eerste boek starten ze ook in dit boek met de uitleg van hun food rules. Dat klinkt mogelijk wat ingewikkeld maar het tegendeel is waar. Het helpt je om die manier te vinden hoe jij met je gezin met kinderen om wil gaan met eten. Op zoek naar de manier die bij jou en je gezin past. Ook geven ze tips hoe je kunt reageren als andere ouders je keuze niet begrijpen. Je kunt kiezen om het uit te leggen waarom jij kiest wat je kiest. En dan vragen op basis waarvan de andere keuzes maakt.
Uitvoerbare adviezen
De adviezen vind ik als natuurvoedingskundige leuk en uitvoerbaar. Als je nu vooral junkfood eet zijn de adviezen in eerste instantie mogelijk wel wat veel. Maar dan kun je er voor kiezen kleinere stappen te maken. Het is mooi dat ze in hun recepten steeds praktische ideeën geven om meer groente te eten. Groente noemen ze naast koolhydraten, eiwitten en vetten als vierde groep. Dat is niet zo, ze horen bij koolhydraten en dat weten ze zelf ook, maar het is een mooie manier om het belang ervan te benadrukken.
De recepten zijn lekker en uitvoerbaar. Als ik het kan, kun jij dat ook. Voordat je nu het idee krijgt dat ik totaal niet kan koken. Dat kan ik zeker wel, maar ik ben zelf geen foodie die uren in de keuken doorbrengt voor een maaltijd.
Welke recepten staan in het boek?
De recepten bestaan uit broden, broodbeleg overnight oats, cereals, brekkie bowls, ei-ontbijtjes, main meal, burrito’s, pita-pockets, soepen, pasta-pesto, toeten, taart en pannekoek, burgers, wrap it up, kids-proofsalades, veggies, hummus, veggie chips, quiche en hartige taart, lunchtrommel, traktaties, snoep en koek, drankjes, milky drinks, snelle maaltijden, quesadillaaaaa’s en crackers. Keuze genoeg dus. Ik heb nu het bananen-havermoutbrood, een recept uit het boek, in de over staan. Het ruikt al heerlijk!
Liesbeth-proof!
Vooraf heb ik zeker niet alles gelezen. In hoofdlijnen kan ik me prima vinden in de uitleg in het boek. Het boek is absoluut Liesbeth-proof! Het is een boek dat mensen inspireert om zelf aan de slag gaan. Ach en de details doen er voor mij weinig toe in de dagelijkse praktijk. Bovendien vind ik het heel fijn dat er geen gezondheidsclaims instaan, ook al zijn Claire en Vera ervan overtuigd dat gezonde voeding een mooie start zijn voor een fijn leven. En ze willen je graag leren hoe jij dat kunt doen.
Maar….
Maar ik kan het toch niet laten om toch nog op twee zaken teug te komen. Ach zo kennen jullie mij ook 😉 Vis is een goede keuze als je zwanger bent. In het boek staat dat dat ook voor rauwe vis zou gelden. Het Voedingscentrum raadt dat echter af voor haring. In het boek staat verder dat suiker suiker is. Maar er staat ook dat je beter kunt kiezen voor andere varianten dan kristalsuiker in verband met voedingswaarde. Die is echter nihil. Er is wel een goede reden om ze wel te gebruike en dat is smaak. Als de alternatieve suikers door kristalsuiker vervangt zullen de recepten anders en vermoedelijk minder lekker smaken.
Als je nog meer tips wil voor de lunchtrommel, kan dat. Daar hebben ze inmiddels een apart boek over geschreven.
Disclaimer
Claire en Vera wisten niet dat ik deze blog zou gaan schrijven. Waarom het zo lovend is? Omdat ze een voorbeeld zijn van mensen waar ik mee samen wil werken. Mensen met een eerlijk verhaal, die het niet nodig hebben om te schreeuwen dat je zonder hen te volgen ernstig ziek wordt. En last but not least, die het lef hadden om uit te leggen waar zij voor staan toen ik in eerste instantie een te kritische recensie schreef over hun eerste boek. Ik paste toen mijn post aan en zij vroegen me of ik een stukje wilde lezen van hun volgende boek. En ja, natuurlijk! Dat deed ik met plezier belangeloos. Ik heb respect en bewondering voor mensen die willen kijken naar feedback op een boek en daar dan ook iets mee doen. En ik leerde ook weer veel van hen: een kookboek is geen studieboek maar het moet wel een beetje kloppen. Nee, ik ben er niet voor betaald om mee te denken en dat geldt ook voor deze post 🙂