Wie het hardste schreeuwt heeft gelijk, toch?

De afgelopen jaren heb ik me actief ingezet om je de argumenten te geven zodat je zelf kunt beslissen op basis van informatie in plaats van uitsluitend emotie. Maar mensen vinden het fijner om elkaar flink bang te maken voor gif. En dan? Mensen zijn nog nooit zoveel tijd met hun gezondheid bezig geweest met zo weinig effect. Gedragsverandering is sowieso al lastig maar wordt er niet eenvoudiger op als je niet weet welke keuzes het meeste impact hebben.

De toon is met de dag agressiever. Dat komt mede door de manier waarop moderatie online plaats vindt. Redacties willen te graag weer dat er een dialoog ontstaat. En dan? Ze blijven daardoor met een eindeloos geduld vragen of mensen kunnen onderbouwen waar ze hun informatie vandaan kunnen halen. Vragen waarom mensen iets denken is natuurlijk een mooi streven. Maar het zou helpen als er ook een moment is dat dat stopt als er geen antwoord komt.

Wat je nu vaak ziet is dat inhoudsdeskundigen het niet langer aan kunnen zien en dan zelf maar ten einde raad ingrijpen omdat redacties dat lef niet tonen. En dan? Dan schrijft een redactie dat inhoudsdeskundigen best eens wat vriendelijker kunnen zijn. Maar kan het zijn dat er een reden is dat ze uiteindelijk minder vriendelijk worden? Ze leggen met grenzeloos geduld belangeloos uit wat ze weten met het idee dat die informatie relevant kan zijn. De beloning? Zowel een onvriendelijke toon van de schreeuwers als van redacties.

Inhoudsdeskundigen stoppen met deelnemen aan de dialoog die helemaal geen dialoog meer is. Want waarom zou je je tijd besteden aan iets wat je niets oplevert behalve onaardige reacties? En dan? De schreeuwers hebben het voor elkaar dat de wereld elke dag een klein beetje minder geïnformeerd is. Ik droom van een wereld waar redacties dit ook gaan begrijpen? Jij ook?

Ik ben een groot voorstander van een dialoog waar naar elkaar geluisterd wordt. Als je goed luistert zul je merken dat diegene die fluisteren wel wat meer respect verdienen.