Blind vertrouwen in de arts zonder BIG-registratie. Stom toch?

Mail praktijkondersteuner

Ik ontving vorige week een mail van een praktijkondersteuner met de kop ‘blij’. Ik werd er ook blij van 😉 ‘Ik ken je niet, maar ik ben wel heel blij dat ik je denkwijze via internet heb leren kennen. Eindelijk iemand die alles weer kan relativeren.’

Ik dacht dat ik veel wist door mijn werk als praktijkondersteuener en deels ook ervaringsdeskundige in het volgen van de vele diëten. Nu ben ik met mijn BMI van 24 echt niet de zwaarste, maar door mijn werk als praktijkondersteuner kom ik wel dagelijks met de nieuwste hypes in aanraking die de patiënten met mij delen. Ik probeer altijd alles uit om het zelf te ervaren.

Vetarm dieet

Zo volgde ik na mijn vakantie een vetarm dieet. Mijn koelkast werd ineens blauw van kleur, alles mager en light. Producten die ik normaal niet zou komen, omdat ik van puur eten hou, kwamen weer op mijn boodschappenlijstje. Ook ging ik meer sporten. De kilo’s verdwenen als sneeuw voor de zon, maar o, wat voelde ik mij slecht. Ik was de hele dag koud, ijskoude voeten en erg hongerig, waardoor ik weer voor de kast ging staan om naar eten te zoeken en weer te overeten. Obstipatie, oud gezicht en slecht voelen, maakte dat ik weer de zoektocht ging starten.

Vetrijk dieet

En wie kwam ik tegen op internet? William Cortvriendt. Toch een soort van eyeopener. Mijn koelkast veranderde weer in volle vette producten, roomboter, Griekse yoghurt, noten. Ik at weer drie keer per dag lekker en voedzaam met bergen groentes. En ik voelde me weer beter, hardlopen ging makkelijker, minder koud en geen obstipatie meer. Gewicht bleef wonder boven wonder stabiel. Maar het verhaal van geen granen en onbeperkt vet paste weer niet in mijn denkwijze van puur en onbewerkt eten.

Toen ging ik zelf nadenken door jou

En toen; zag ik jouw reactie op een verhaal van William Cortvriendt; jij was het niet met hem eens en mijn nieuwsgierigheid werd getriggerd. Ik heb genoten van je blogs die ik van je heb kunnen lezen. Heerlijk om alles onderbouwd terug te lezen. Ik had ook al potten kokosolie in geslaan, at geen brood maar zelfgemaakte (niet lekkere) lijnzaadcrackers. Dus ik was toch weer in mijn eigen valkuil beland van doorslaan. Ik heb nu geleerd om keuzes te maken en niet alles aan te nemen.

Wie helpt patiënten nu wel?

Wat ik lastig vind is dat dit niet om mij gaat, ik kan hier nog aardig mee uit de voeten, ik heb gelukkig geen diabetes of fors overgewicht.  Ik probeer maar wat en het heeft tot dusver geen schadelijke gevolgen, maar levert ervaring op. Maar wat ik erger vind;  ik zie vaak de wanhoop van de mensen die mijn hulp vragen. Daar kan ik slecht in meegaan, omdat ik zie dat de insulinebehoefte fors toeneemt als ze verkeerde keuzes maken. Maar koolhydraatarm is voor de mensen op lange termijn niet vol te houden. Ook diabetespatiënten moeten ook hun weg zoeken door deze hypes, maar met voor hun meer risico’s voor hun gezondheid.

Terug naar de basis: je gezonde verstand dus!

Wat ik met dit alles wil zeggen is dat ik het heel fijn vindt om even weer terug naar de basis en de feiten te gaan. Zelf val ik ook in de valkuilen om alles te geloven als mensen het maar hard genoeg roepen. Blind vertrouwen in de arts zonder BIG-registratie. Stom toch?

Disclaimer
Uiteraard heb ik toestemming van diegene die mailde om dit te plaatsen. Ik doe dat anoniem omdat me dat gevraagd is.