Voor wie werk jij?

Ik kijk vaak met verwondering naar berichten op sociale media en maak me bezorgd over de manier waarop we met informatie over voeding en  gezondheid omgaan. Het gaat er niet op de eerste plaats om of de informatie klopt, maar vooral dat je laat zien hoe superieur jij bent omdat het gelukt is om heel goed op te vallen en daarmee veel geld te verdienen en op marketinglijstjes te komen. Opvallen door het verspreiden van extreme zelfverzonnen visies is echter niet moeilijk. Goede informatie geven en daarmee mensen helpen is dat wel. Inleven in andere mensen levert geen bakken met geld op maar wel eerder gezonde(re) mensen. Ik noem een paar voorbeelden.

Diëtist toon je kennis aan

Dietisten blijven maar roepen dat ze geld waard zijn, maar laten dat niet zien. Hoe zonde is dat! Treurige lijstjes met hoe hard je werkt overtuigen verzekeraars niet. Dat doen daadwerkelijke resultaten. Goed gemeten en gebaseerd op feiten en niet persoonlijk geloof dat leuk klinkt. Ook hebben dietisten zonder vervolgopleiding niet geleerd onderzoek te lezen. Dat is ook niet nodig om een goed diëtist te zijn. Wél is het nodig om te weten dat je dat niet kunt en dat vinden mensen moeilijk. Dat zie je bijvoorbeeld hier waar een antwoord uitblijft op correcte inhoudelijke vragen. De beste prof weet haar grens.

Gewichtsconsulenten: het gaat om je klant en niet om jou

Dat geldt echt niet alleen voor diëtisten. Nee, ook in discussies van gewichtsconsulenten sta ik soms versteld van de stelligheid waarmee discussies worden gevoerd die inhoudelijk niet kunnen worden onderbouwd. ‘Als je dorst hebt moet je zout aan het water toevoegen’ schreef een gewichtsconsulent op de Facebook-pagina van de BGN. Dat is uiteraard niet zo maar het leverde minstens 10 reacties van de gewichtsconsulent op die afsloot met de melding dat ze mij verschrikkelijk vond omdat ik voor de meelezers meldde dat dit niet correct is. Ik deed dat omdat de beroepsvereniging BGN niet reageerde. Die stuurde me zelfs een aantal weken daarvoor een mail dat leuke posten belangrijker waren dan correcte posten. Inmiddels zijn de posten van de BGN gelukkig wel wat verbeterd.

Food First Network: herken marketing

Vorig jaar werd op de Facebook-pagina van Food First Network een vraag gesteld hoe je als wijkverpleegkundige onderweg het beste gezond kunt eten. Ze kreeg als antwoord dat als ze dat niet kon oplossen ze ook niet goed voor zich zelf wilde zorgen. Voor mij geeft dit aan dat deze marketeers geen idee hebben hoe mensen buiten hun bubble leven. Ze antwoordden gewoon wat ze wel leuk lijkt. Dat geldt ook voor de inhoudelijke adviezen. Ik kan niet inloggen maar de recepten zullen vast heel lekker zijn. Maar waarom je een kok en BN-ers adviezen laat geven over gezonde voeding snap ik niet. Het erge is dat iedereen lijkt te denken dat Food First Network over gezondheid gaat, terwijl het ‘gewoon’ een marketingplatform is. Als je mensen wil helpen, werk je met inhoudsdeskundigen en niet met mensen die vooral denken dat ze dat zijn maar niet zijn. Bovendien eet de doelgroep van Food First Network in hoofdlijnen al gezond. De kunst is juist om die groep te bereiken die daar (nog) geen interesse voor heeft. Goed nieuws: er zijn gratis recepten die inderdaad gezond zijn. Je vindt ze hier.

Leefstijlarts van het jaar: opvallen belangrijker dan gezondheid

Een paar weken geleden werd Norbert van den Hurk leefstijlarts van het jaar. Wat erg dat iemand die niet eens kan onderbouwen waarom hij iets adviseert gekozen wordt. Dat geeft vooral aan hoe weinig mensen van voeding weten en willen weten. Nog erger, een aantal artsen deelde het ook nog enthousiast. Dat geeft aan dat zij ook niet weten waar ze geen kennis van hebben. En ook dat je voor voedingsadvies niet bij hen moet zijn.

Liever professional of goeroe?

Als je het leuk vindt om bezig te zijn met de gezondheid van mensen ben je moreel verplicht je te verdiepen in de inhoud. Steeds minder professionals doen dat. Dan ben je geen professional maar een goeroe. Waar kies jij voor?

Disclaimer

Ik kan niet aanzien dat mensen die struggelen met hun gezondheid zoveel moeite moeten doen om vast te stellen wie expert zijn en wie marketeer. Laten we als profs hen daarmee helpen in plaats van geld te verdienen aan hun onwetendheid.

Als er 1 prof wat meer empathie gaat tonen heb ik mijn doel bereikt. Wil je dat eigenlijk wel graag, maar weet je niet hoe? Kijk dan bijvoorbeeld eens een keer hoe Beau van Erven Dorens dat doet bij Beau vife days inside. Hij maakt de wereld mooier! Jij ook?