Nederland Roeptoeterland
Eerder zou ik niet gedacht hebben dat ik dit blog ooit zou schrijven, want ik was tot eind 2018 de aller allergrootste fan van Nederland Voedselland en daarmee het Portaal. Dat was toen ze nog zeiden een eerlijk verhaal te willen vertellen zodat de industrie en consumenten elkaar beter zouden leren begrijpen. Dat pad is verlaten toen de nieuwe hoofdredacteur Ferry Piekart – die inmiddels al weer is verdwenen- alles beter zou gaan doen. Feiten en zelfs de wet deden er niet meer toe. Dat een (klein) communicatiebureau de wet met betrekking tot voedselveiligheid niet kent kan ik me nog voorstellen, maar dat je daar dan niet op aangesproken wil worden zal ik nooit kunnen begrijpen.
Van dialoog naar storytelling
Het project is aanvankelijk gestart in opdracht van de FNLI en werd in 2019 volledig overgenomen door het Portaal. Het werd vanaf dat moment betaald door ca. tien partners. De dialoog werd vervangen door storytelling. In de praktijk betekende dat het eenzijdig zenden van hippe stukjes, waarvan de inhoud vaak maar deels of niet klopte. In plaats van dat het aantal volgers online steeg daalde die alleen maar.
De druppel was dit stuk. Hierin stond meerdere malen het woord sojamelk. Het is warenwettelijk niet toegestaan dit woord te gebruiken voor sojadrank. Soja voor humane voeding leidt ook niet tot ontbossing in de Amazone. Ik stelde ze in een persoonlijk bericht voor de tekst aan te passen. De hoofdredacteur reageerde niet op de inhoud maar koos er liever voor er een persoonlijk vete van te maken. Ik kreeg een buitengewoon onbeschofte tweet en werd geblokt. Het stuk bleef ondanks de wetsovertreding nog een jaar staan. Pas na een mail naar een belangrijke partner werd het stuk eindelijk verwijderd.
Gesponsorde berIchten in 2019 en 2020 gepresenteerd als onafhankelijk
Vanaf 2019 verschenen er steeds meer PR-stukjes op de site. Volgens de site was er echter een onafhankelijke redactie. In 2021 bleek bij veel stukken ineens een sponsorbutton te staan bij artikelen die eerder als onafhankelijk waren gepresenteerd. Dat is wettelijk verboden. Ook hiermee is zo’n 1,5 jaar de wet overtreden en erger, de consument – al dan niet bewust – misleid.
Van onafhankelijke site naar PR-stukjes
Inmiddels is er weer een nieuwe site die vermoedelijk gefinancierd wordt door gesponsorde stukjes. Dat is niet echt helder. Op het eerste oog lijken de meeste stukken nu gesponsord. Fijn dat dat nu weer duidelijk is voor de consument.
En verder
Ik heb niets tegen Nederland Voedselland. Mijn drive was en is dat de consument correct wordt geïnformeerd. Daarom meld ik altijd als informatie niet juist is . Zo goed als altijd persoonlijk. Het verbaast me nog steeds dat door Nederland Voedselland niets wordt gedaan met gratis advies en dat er gekozen wordt om er een persoonlijke vete van te maken. Ik snap niet wat ze daarmee denken te bereiken. Bij wetgeving bestaat er niet zoiets als een eigen waarheid.
Begrip tussen consumenten en de levensmiddelenindustrie
Storymakers kunnen misschien leuke stukjes tikken, maar om consumenten te bereiken is meer nodig. De dialoog voeren is een vak waarvoor in ieder geval naast lef en doorzettingsvermogen, kennis van zaken over voeding en voedselveiligheid nodig zijn. Ook is handig om de spelers in het veld en hun behoeften te kennen zodat je weet wat er speelt. Als je toch schrijft over zaken waarvan je weinig weet lijkt mij het slim om eerst even te googelen wat er bekend is over een onderwerp. Het ophemelen van Tony’s Chocolonely terwijl vorig jaar al dit stuk geschreven werd en ze net uit de lijst van ethische bedrijven zijn verwijderd komt vreemd over.
Meer lezen?
Voor FoodPersonality schreef ik deze stukken: