Kanarie

Ken jij dat verhaal van die kanarie in de kolenmijn? Een kanarie werd meegenomen omdat die eerder reageren op gevaarlijke gassen dan mensen. Een kanarie was dus een indicatie voor gevaar. Ik ben zo’n kanarie 😉

Lees eerst dit stuk van Paul Stamsnijder even voordat je verder leest. Reputatie hangt samen met transparantie, eerlijkheid en lef om kwetsbaar te durven zijn.

Het afgelopen jaar heb ik gemerkt dat de meeste organisaties en mensen als het erop aankomt vooral zich zelf belangrijk vinden en niet het grotere geheel. Inhoud en gezondheid doen er helemaal weinig toe. Ik vind correcte informatie en gezondheid  zelf belangrijker dan mezelf. Dat vinden veel mensen moeilijk te begrijpen en dat begrijp ik nu juist weer niet.

 

 

‘De grootste uitdaging in de wereld van voeding is dat opvallen lastig is met genuanceerde informatie en daardoor communicatieadviseurs er veel te vaak voor kiezen informatie te delen die leuk klinkt, maar niet klopt.’

Voorbeeld 1

Het jaar 2019 begon met een mail van de Beroepsvereniging voor Gewichtsconsulenten (BGN) dat ze klachten over mij hadden ontvangen omdat ik vind dat informatie van een beroepsvereniging moet kloppen. De aanleiding was dat ik schreef dat het onmogelijk is om op een feestje 3 kilo aan te komen. Uiteraard weet de BGN zelf echt wel dat dit geen slimme post is. Maar diegene die betaald wordt om sociale media voor de BGN uit te voeren heeft geen voedingskennis en denkt dat opvallen belangrijker is dan het imago van de beroepsvereniging. Ik reageer, in het belang van de leden, als de informatie niet juist is, omdat de beroepsvereniging dit zelf nooit doet. Het duurde helaas nog maanden, maar inmiddels wordt de inhoud gelukkig weer wat belangrijker gevonden. Dat is uiteraard cruciaal voor een beroepsvereniging om ook door anderen dan je eigen leden serieus genomen te worden.

Voorbeeld 2

Een paar jaar lang besteedde ik nogal wat tijd aan de dialoog met Albert Heijn. Begin vorig jaar was ik nog bij een brainstormsessie. Best bijzonder als los persoon. De andere aanwezigen waren afkomstig van organisaties als het Voedingscentrum, de Nierstichting, Hartstichting, JOGG, Wageningen etc. Het viel me wel op dat ik een van de weinige was zonder persoonlijk belang waardoor ik concreet kon benoemen wat me opviel. Albert Heijn zag ik als voorbeeld van een organisatie die open stond voor de dialoog. In woorden is dat ook zo, in daden echter niet. Ja als ze denken dat het heel naar wordt in de media dan reageren ze. Ze doen bijvoorbeeld bijna altijd wat Foodwatch eist. Dat zijn eenvoudige vragen die hun bedrijfsvoering niet raakt. Dat is eenvoudig om in mee te gaan. Maar dat is geen dialoog maar damage control. Woorden en daden sluiten niet bij elkaar aan. Tekenen voor kindermarketing en dan plastic huisjes verspreiden met een aantal huisjes met merken voor kinderen. In hun stakeholdersnieuwsbrief staan alleen maar PR-teksten en wordt nooit eens een dilemma genoemd. Hoe geloofwaardig ben je dan?

Voorbeeld 3

De Rabobank zegt zich bezig te houden met gezondheid, maar helaas verspreiden ze adviezen die de gezondheidszorg duurder maken. Waarom baseren ze zich op marketeers in plaats van inhoudsdeskundigen? Onbegrijpelijk! Een tip, ook voor andere bedrijven, is om mensen in te huren voor het domein waarvoor ze zijn opgeleid. Een diëtist of fysiotherapeut zet je toch ook niet in als arts omdat ze pathologie hebben gehad? Oh, ik heb een spaarrekening. Ik denk dat ik binnenkort door Rabobank gevraagd word om als financieel adviseur aan de slag te gaan.

Voorbeeld 4

Nog een voorbeeld: Nederland Voedselland, dat dit jaar het doel veranderde van dialoog naar een online marketingblaadje van de levensmiddelenindustrie waarin het niet meer om de inhoud gaat. Vreemd, want de Federatie Nederlandse Levensmiddelen Industrie (FNLI) doet zelf altijd hun best correcte informatie te verstrekken. Maar ook in dit geval vindt de hoofdredacteur dat het gewoon leuk moet zijn en de inhoud en zelfs de wet niet zo belangrijk zijn. Ze schrijven zielige verhalen over boeren (die zeker te weinig verdienen) maar betalen zelf afgestudeerd medewerkers een salaris heel ver onder het minimum loon onder het mom van een stage. Zo creëert ieder zijn/haar eigen waarheid, maar ondertussen worden mensen niet alleen boeren door de supermarkt maar ook hun eigen medewerkers uitgebuit. Het is ook zeker niet de bedoeling dat je reageert, tenzij je zegt wat de hoofdredacteur wil. Tegenspraak betekent dat je geblokt wordt. Berichten die niet kloppen schaden de levensmiddelenindustrie in plaats van dat ze begrip creëren. FNLI waarom accepteren jullie dit?

Nieuwe vormen van PR

Vorig jaar geloofde ik nog echt in de dialoog. Ik probeerde mensen door de dialoog in beweging te krijgen. Inmiddels zie ik zelf helaas ook hoe naïef dat van me was. Als het er op aankomt wil zo goed als niemand een dialoog, maar dat klinkt gewoon sympathieker dan reclame. Datzelfde geldt voor storytelling (bij commerciële bedrijven). Dat is een verhaaltje verzinnen dat je klanten leuk vinden om te horen. Niet alleen over bedrijven zelf, maar ook hoe belangrijk je positie is om impact te kunnen maken om voor jezelf goed te praten dat je meewerkt aan het voor de gek houden van je klanten. Ik ben er van overtuigd dat dit soort communicatie uiteindelijk alleen maar tegen je gaat werken als je een verzonnen verhaal deelt in plaats van je dilemma’s.

‘Zonder inhoud heeft communicatie weinig zin’

Intuïtie

Mijn intuïtie is goed ontwikkeld en daarom kan ik snel de vinger op de zere plek leggen. Maar ik wilde zo graag dat de dialoog echt bestond dat ik niet zag dat ik werd bedonderd. Niet alleen door partijen die alleen maar uit zijn op doelen van de financiële stakeholder. Nee, eigenlijk nog meer door mijn eigen intuïtie. Ik geloofde de samenwerkingspartners en daarom ben ik nog steeds van slag. Ik wil niet in een wereld leven waarin we normaal vinden om klanten en elkaar voor de gek houden om er uitsluitend zelf beter van te worden. Een wereld waarin we meer bewondering hebben voor mensen die (veel) geld verdienen met leugens verspreiden dan voor mensen die op zoek zijn naar het juist informeren van klanten.

Mijn netwerk

De wereld draait niet om jou en jouw groei, maar om een groter geheel. Daarom praat ik met heel veel verschillende mensen, veel meer dan dat ik online deel. Mijn netwerk is daarom veelzijdig en bestaat gelukkig steeds meer uit mensen die het ook belangrijk vinden dat we mensen het eerlijke verhaal over voeding vertellen.

‘Bang zijn voor mij is echt onzin! Dat is alleen nodig als je zelfverzonnen verhaal niet klopt en je dat toch blijft delen.’

Ik snap dat niet iedereen de hele dag bezig is met de details over voeding. Ik snap echter niet dat je als je daarop aangesproken wordt dat liever negeert. Ik ben wars van flauwe machtspelletjes. Het gaat immers om de consument en niet om mij. Voor mij hoef je nooit bang te zijn als je te goeder trouw bent. Ik help je namelijk altijd graag met het vinden van de juiste informatie. Wil je me liever het zwijgen opleggen? Dat kun je alleen bereiken door actief te luisteren en met je inzichten iets te doen. Niet door mij te blokken als ik een vraag over de inhoud stel. Dat geeft alleen maar aan dat je niet alleen niets van voeding weet, maar ook niet van communicatie.

Vind jij ook nodig dat mensen juist worden geïnformeerd? Spreek mensen daar dan ook op aan, want het is fijn als ik niet steeds alleen die kanarie ben! Laten we dat in 2020 samen oppakken. Een inspirerend gezond  en hopelijk integer 2020!