Food2Smile

Iemand wees me op Food2Smile. Dat is een bedrijf dat suggereert gezond guilt-free snoep te maken. Maar bestaat gezond snoep wel? Ik belde even met Mirjam, oprichster van Food2Smile en ze staat echt oprecht achter haar product. Zelf vind ik altijd best lastig als iemand op zich te goeder trouw lijkt, maar onvoldoende in staat is om informatie te beoordelen. Er zijn veel meningen, maar in grote lijnen zijn deskundigen het wel eens over de hoofdlijnen. Als je niet onderbouwde meningen volgt ontstaan producten die wellicht gezonder lijken, maar dat niet zijn. Ik vind zelf goed dat mensen beseffen dat gezond snoep niet bestaat.

Onderscheidend door kleine portiegrootte

Wat ik wel goed vind van de insteek van Food2Smile is dat de portiegrootte klein is en dat ook zo zal blijven. Dat is dan wat mij betreft ook het onderscheidende van Food2Smile: door een kleine portiegrootte bevat het snoepmoment minder kcal dan vergelijkbare producten.

Zonder toegevoegd suiker, maar wel 43% suiker

Zonder toegevoegd suiker klinkt gezonder. Maar als je wil weten of het veel suiker bevat kijk dan ook even naar de ingrediënten. Wat er het meeste inzit staat als eerste ingrediënt. Bij een Apple Pie Bar is dat dadelpasta. Bij ‘waarvan suikers’ blijkt het product voor 43% uit suiker te bestaan. Het vezelgehalte is hoog, maar dat is altijd zo bij gedroogd fruit omdat het water eruit is gehaald. Het advies is maximaal 20 gram gedroogd fruit per dag te eten.

Snoep is lekker, maar nooit gezond

Eerst een terug naar de rol van snoep. Volgens Food2Smile hoort snoepen en snacken bij het leven. Aan de telefoon zei ze dat ze dat niet zegt als mensen dat vragen. Hoort snoep erbij? Door deze houding eten we steeds meer kcal en komen we aan. Nee, niet alleen van suiker zoals Food2Smile lijkt te denken. Ze adverteren op hun site met de tekst ‘het merk dat past bij een gezonde leefstijl.’ Dat geldt voor elk merk snoep. Snoepen is geen recht, maar is af en toe wel lekker. Je eet het niet voor je gezondheid en daarom zou mijn advies zijn om een kleine portie van het allerlekkerste snoep te kiezen als je het een keer eet.

Mirjam is tegen toegevoegd suiker, maar ook bij toegevoegd suiker is wel de hoeveelheid van belang. Bovendien is toegevoegd suiker geen speciaal soort. Maar zo denken fabrikanten meer te kunnen verkopen. Het gaat niet alleen om suiker maar alle kcal.

Meningen zijn geen feiten

Ik las ook haar boek ‘Suiker op de korrel’. Ik vind vreemd dat ze in dit boek zo afgeeft op de voedingsindustrie terwijl ze zelf de hele dag actief snoep promoot. In het boek worden meningen en feiten gemengd. Bewust? Dat weet ik niet. Als je Foodwatch als bron ziet ben je niet goed in bronnen beoordelen en zal je eerder geneigd zijn iets te geloven als je het maar vaak genoeg leest. Volgens Miriam word je dik van suiker en veroorzaakt het diabetes type 2. Als opgeleid gewichtsconsulent zou je wel moeten weten dat overgewicht ontstaat door een overschot van kcal, van alle kcal en niet alleen die van suiker. Overgewicht kan resulteren in diabetes type 2. Het is soms lastig om van suiker af te blijven, maar het is niet verslavend.

Agressieve E-nummers zijn geen speciaal soort

Als gewichtsconsulent zou je ook moeten weten dat E-nummers goedgekeurde hulpstoffen zijn. En bestaan geen agressieve E-nummers. Ook hier blijkt weer hoe lastig het is om bronnen te beoordelen. Waarom ze stevia bijzonder vindt is voor mij onduidelijk. Je mag er maximaal tien keer zo weinig van gebruiken als van aspartaam. En het deel dat in voeding is toegestaan, steviolglycosiden is veel meer geraffineerd dan kristalsuiker. Over aspartaam heeft ze ernstige twijfels en dat noemt ze zeer omstreden. Je hoeft het niet te gebruiken, maar houd het bij de feiten als je serieus wil worden genomen. Ook wat ze schrijft over glucose-fructosesiroop is niet juist Het is voor je lichaam vergelijkbaar met kristalsuiker. Ze vinden stevia natuurlijk, maar geschikt voor diabetici ook bij monkfruit. Deze gezondheidsclaim is wettelijk niet toegestaan.

Waarom werkt JOGG samen met een snoepfabrikant?

Van een bedrijf dat een social enterprise is verwacht ik purpose boven omzet. Gezond snoep is ook snoep! En dan ook nog communiceren dat je staat voor een wereld zonder overgewicht en obesitas terwijl je zelf snoepen actief promoot. Dat vind ik vreemd, maar ik snap wel als je zelf gelooft dat je verhaal juist is je dit niet vreemd vindt. Hoe vreemd is het niet dat dit soort organisaties aan tafel zitten bij JOGG als akkoordpartner? Wat zou het doel daarvan zijn?

Dit stuk schrijf ik om te laten zien hoe we elkaar, bewust of onbewust, steeds vaker voor de gek houden. Maar als het te mooi klinkt om waar te zijn is dat ook meestal zo. Snoep is lekker, maar niet gezond.